Kiedy myślę o moim hobby, fotografia zawsze zajmuje szczególne miejsce w moim sercu. Nic nie sprawia mi większej radości niż odkrywanie ukrytych skarbów w opuszczonych miejscach. Każdemu z nas zdarza się czasem poczuć przytłoczenie codziennością, a dla mnie idealnym lekarstwem na te chwile są fotografie, które robię w zapomnianych lokalizacjach. Odkrywanie takich miejsc to nie tylko pasja, ale również sposób na połączenie z historią. Zafascynował mnie urok pałaców, które dawno temu były świadkami wielkich wydarzeń, a teraz czekają na moją uwagę.

W zeszłym roku, podczas mojej wyprawy do jednego z opuszczonych pałaców, poczułem dreszcz emocji, gdy przekroczyłem próg zabytkowego budynku. Tego dnia nie tylko eksplorowałem nowe tereny, ale również odkryłem piękno w zaniedbaniu. Każdy kąt pałacu opowiadał swoją własną historię, a ja starałem się uchwycić te opowieści za pomocą mojego aparatu. Zatrzymałem się, by zrobić zdjęcie zniszczonego sklepu, gdzie kawałki tkaniny wciąż wieszały się na odrapanych ścianach, a światło przenikało przez zniszczone okna, tworząc magiczny klimat. To właśnie w takich chwilach czuję, że fotografia staje się nie tylko sztuką, ale także narzędziem do uchwycenia ulotnych momentów.

Każde zdjęcie, które robię, to dla mnie mała podróż w czasie. W sposób szczególny fascynują mnie detale, takie jak poruszające się liście na starych schodach, czy rdzawe klamki, które pamiętają lepsze czasy. W takich miejscach odnajduję też spokój i inspirację, a mój aparat staje się moim najlepszym towarzyszem. Często wracam do takich lokalizacji, aby odkrywać je na nowo, dostrzegając rzeczy, które wcześniej mnie umknęły. To doświadczanie pozwala mi rozwijać moją technikę fotograficzną, eksperymentując z różnymi kątami i oświetleniem, co w efekcie daje mi większą satysfakcję z wykonanej pracy.

Moją pasją stało się poszukiwanie pałaców i dworków, które kiedykolwiek były symbolem luksusu i prestiżu. Każdy z nich ma swoją własną biografię, a ja staram się uchwycić te historie na zdjęciach. Podczas jednej z ostatnich wycieczek odkryłem stary pałac w lesie, kompletnie zapomniany przez ludzi. Już z daleka dostrzegłem piękno sepia i zardzewiałych metalowych elementów. Szybko złapałem aparat, by uchwycić magiczne światło, które padało na zbitą przez czas elewację. Nie tylko fotografowałem zewnętrze, ale również zagłębiałem się w ruiny, odkrywając niesamowite detale, takie jak sfatygowane meble czy przedmioty codziennego użytku, które opowiadały o minionej epoce.

Każda fotografia to nie tylko obraz, ale ślad moich przemyśleń i emocji związanych z danym miejscem. Lubię wracać do moich zdjęć później, by je analizować i myśleć o tym, co czułem w danej chwili. Dla mnie każda sesja zdjęciowa w opuszczonych pałacach jest jak medytacja. Staram się dać upust mojej kreatywności, a każde ujęcie ma swoją unikalną duszę. Czasami także dzielę się tymi doświadczeniami na moim blogu, myśląc, że być może zainspirują innych do odkrywania piękna w zapomnianych miejscach. W końcu fotografia to nie tylko hobby, ale prawdziwe wyrażenie mojej pasji i miłości do świata.